υποδιάζευξις

-εύξεως, ἡ, Μ

μερική διαχώριση, διάκριση («ἡ διὰ πασῶν συμφωνία, ἥτις καὶ ὑποδιάζευξις λέγεται βαρυτέρα», Παχυμ. Γ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)-* + διάζευξις «διάκριση, διαφοροποίηση»].